Apa yang perlu saya tahu mengenai (digital) sinematografi?
Dari emel pelawat blog ini, saya menyedari bahawa pengenalan asas kepada beberapa konsep yang dirujuk dalam bab-bab yang dinyatakan dalam panduan ini mungkin dapat membantu. Ramai daripada anda sudah biasa dengan istilah-istilah ini, jadi, anda boleh bebas melangkaui topik ini. Walaubagaimanapun... jika latar belakang anda dalam fotografi masih atau jika anda baru berjinak-jinak dengan pengimejan digital secara umum, bab ini, adalah bonus yang membantu menjelaskan beberapa asas konsep sinematografi yang kita belajar dan lakukannya di masa hadapan nanti.
Ia bukanlah Glosary lengkap, tetapi ianya merupakan titik permulaan yang baik. Saya akan menerangkan perkara-perkara yang praktikal dan perkara-perkara yang salah semasa melakukan kerja-kerja, kerana saya berpendapat lebih baik tahu perkara asas yang dilakukan seharian berbanding untuk tahu kesemuanya. Jika anda perlukan sumber rujukan yang baik, terdapat pelbagai laman web yang banyak menerangkan tentang perkara ini dan 10 konsep asas yang anda perlu tahu ialah:
1. Nisbah Aspek (Aspec Ratio) & Kanta Anamorphic
Nisbah Aspek menjadi isu penting di kalangan Sinematographer Digital pada hari ini. Sebelum kedatangan kamera definisi tinggi, nisbah aspek standard adalah 4:3, yang digunakan secara umum dalam standard definisi TV. Pada umumnya, kalangan sinematographer ini tidak lagi menginginkan nisbah aspek (4:03 (atau 1.33:1) kerana ianya dikaitkan dengan TV dan ingin beralih kepada visual sinematik. Dan minat penonton untuk melihat visual melalui layar lebar seperti dalam teater.
Apabila kita katakan "4:3," kita maksudkan imej empat unit lebar dan tiga unit tinggi. Apabila kita sebut "1.33:1," kita maksudkan ..., anda akan mendapat - perkara yang sama. Banyak kali ": 1" dikeluarkan kerana ia tersirat - sinematographer hanya akan berkata "1,85", bukannya "1.85:1."
HDTV hari ini menggunakan layar lebar dengan nisbah aspek 16:9 bahawa kerja-kerja 1.78:1 - sangat
serupa kepada 1.85:1 nisbah banyak filem tradisional. Selain daripada kedua-dua yang tidak dapat dibezakan aspek nisbah, aspek layar lebar yang paling biasa adalah nisbah CinemaScope 2.35:1 yang muncul paling kerap dalam multipleks dalam filem-filem bajet-besar. Filem 2.35:1 biasanya dirakam dengan kanta Cine anamorphic. Kanta Cine Anamorphic tidak sfera dan mereka terpaksa menggunakan kaedah lain meregangkan filem agar menepati saiz yang dicadangkan. Pada masa ini perkara tersebut telah diatasi di mana sensor yang digunakan menepati nisbah aspek 16:9 dan kita hanya merakamkan sahaja imej tanpa perlu mengubah nisbah tersebut.
2. Bokeh
Bokeh adalah satu istilah yang berasal dari Jepun iaitu BOKE' yang membawa maksud "KUALITI KABUR". Bokeh merujuk kepada bahagian-bahagian imej yang terkeluar dari titik fokus dan kelihatan kabur. Semasa proses merakam dijalankan, bokeh bukan sahaja meudahkan kerja-kerja dalam kualiti estetik malah ia juga membolehkan pembikin filem dapat menjadikan objek utama atau kawasan yang penting menjadi tumpuan di dalam bingkai. Bokeh adalah salah satu fungsi untuk mendapatkan shallow depth-of-field.
3.Mampatan (Compression) & Bit Rate
Mampatan merujuk kepada kaedah untuk mengurangkan jumlah data yang dihasilkan oleh DSLR. dalam hal-merakam video DSLRs , semua kamera pada masa ini menggunakan beberapa kaedah mampatan. Jika anda merakam gambar menggunakan format JPEG, anda sebenarnya menggunakan mampatan kepada kualiti dan saiz gambar tersebut. Manakala RAW juga boleh menggunakan mampatan. Ia adalah umumnya dianggap sebagai 'pemindahan' kualiti dan data pada imej tersebut.
Dalam aspek negarif, mampatan ini akan menghilangkan beribu data dalam rakaman anda dan penonton tidak akan dapat melihat hasil sebenar imej tersebut apabila anda muat naiknya di YuoTube. Oleh itu, kepuasan dalam menghasilkan dan menonton akan kurang.
Dari sudut positif pula, kita dapat merakam berjam-jam video menggunakan penyimpanan (memori-card) yang murah seperti CF dan SD. Format mampatan yang paling biasa dalam DSLRs ialah H.264 dan MJPEG, dan kedua-duanya mengurangkan data imej. Walau bagaimanapun, H.264 secara umumnya adalah lebih efisyen. Bit Rate (Kadar Bit) ialah jumlah data dalam sesuatu codec yang digunakan. Kadar bit yang lebih tinggi adalah yang lebih baik kerana mereka menggunakan kurang mampatan. Pada masa ini belum ada DSLRs yang boleh merakam tanpa mampatan.
4. Kedudukan Medan (Deft of Field)
Semua objek di latar depan, tengah dan latar belakang yang difokuskan dalam satu masa mempunyai kedalaman medan. Shallow Deft of field adalah kesan bokeh yang luas di mana subjek kelihatan sangat dominan dan latar belakang mempunyai kedalaman medan yang berbeza. DSLR menjadi popular apabila lensanya boleh menjarakkan fokus dan mengubah saiz bukaan yang membolehkan imej kelihatan menonjol. Di peringkat asas, DOF ini membolehkan pembikin filem mengaburkan kawasan-kawasan yang mereka anggap tidak penting.
5. Pendedahan & Aperture
Pendedahan merujuk kepada jumlah cahaya yang dibenarkan masuk ke sensor DSLR (atau mana-mana permukaan pengimejan). Apabila rakaman imej pegun (still imej), DSLRs menggunakan shutter mekanikal untuk mengawal pendedahan oleh pembukaan bagi amaun yang dikehendaki mengikut masa (cthnya; 1/60th atau 1/1000th ) dan kemudian ditutup. Dalam mode pegun, shutter boleh disetkan bukaan mirror sehingga beribu sesaat. Tetapi, dengan kaedah 24 frame sesaat, mampukah kamera anda untuk meproses bukaan itu dengan cepat? Tidak, kerana dalam mode video, kamera menggunakan shutter elektronik. Sensor di belakang mirror akan mengambil alih fungsi mengawal selia imej dan mematikan dedahan dan tidak terhalang dengan shutter mekanikal untuk mengawal cahaya.
Bukaan merujuk kepada pembukaan laras berhampiran belakang kanta yang membolehkan cahaya melaluinya. Jumlah cahaya yang masuk biasanya dikenali sebagai F-STOP. (T_STOP adalah serupa-kecuali ianya diukur, bukan dikira). Perlu diingat bahawa saiz aperture tidak hanya memberi kesan kepada jumlah cahaya, tetapi juga sudut sinaran cahaya yang terbias ke sensor - bukaan sempit mewujudkan imej dengan kedalaman medan yang luas, manakala aperture besar mewujudkan imej dengan kedalaman yang cetek bidang.
6. Focal Length
Secara teknikalnya, panjang fokus (focal lenghh) merujuk kepada jarak yang lebih sinar collimated dibawa ke dalam fokus. Cara yang lebih mudah untuk memahaminya: tumpuan panjang merujuk kepada pembesaran imej. Contohnya, lensa yang disetkan pada jarak 100mm menjadikan objek yang jauh kelihatan dekat di dalam LCD. Pada kedudukan objek yang sama, objek anda akan menjadi lebih jauh dan kecil apabila meletakkan jarak 35mm di lensa. Focal Length juga merujuk kepada sudut pandangan. Laig jauh jarak, pandangan menjadi bertambah sempit. Lebih pendek panjang focal mempunyai sudut pandangan yang lebih luas. Gambar boleh menceritakan seribu perkataan. Maka, dengan jarak sudut pandangan inilah, boleh kita kembangkan dan kita wujudkan cerita itu.
28mm
50mm
70mm
210mm
7. Kadar Bingkai (Frame Rate)
Frame rate adalah kekerapan yang DSLR anda menangkap imej berturut-turut. Imej progresif akan di letakkan simbol "P" yang merujuk kepada 24p adalah 24 bingkai sesaat, 30p 30 bingkai sesaat, dan 60p 6,000,000 bingkai sesaat! Tak... hanya melawak! Kadar bingkai yang berbeza mempunyai gerakan yang sangat berbeza. Gambar bergerak mempunyai kadar bingkai standard 24 bingkai sesaat sejak tahun 1920-an, dan jika kamera anda berupaya merakam pada 24p, setkan pada frame rate itu. Walau bagaimanapun, anda boleh keluar dari kebiasaan. Jika kamera anda boleh merakam pada kadar 60p sesaat, ia adalah cara yang paling berkesan untuk anda menghasilkan rakaman gerak-perlahan dan dimainkan semula dengan menurunkan kelajuan rakaman tersebut sebanyak 40% pada kadar masa 24p. Kadar ini boleh diperlahankan lagi di dalam software editing anda.
8. ISO & Noise
ISO sebenarnya merujuk kepada Pertubuhan Standardisasi Antarabangsa (ISO), di mana ukuran atau nilai kualiti sesuatu organisasi diberikan pensijilan seperti ISO: 9001. Dalam fotografi dan sinematografi, ISO merujuk kepada piawaian kelajuan negatif filem. Semakin tinggi nilai nombor, ianya semakin membantu kepada kebolehan merakam di tempat yang kurang pendedahan cahaya. Contohnya ISO400, dalam kiraan logaritma adalah lebih laju dari ISO 200 dan begitulah sebaliknya.
Hubungan antara kepekaan dan bunyi pada dasarnya adalah linear, bagaimanapun, jadi semakin tinggi ISO, semakin cerah imej dan bunyi yang lebih yang terkandung dalam imej. Walau bagaimanapun, terima kasih kepada sistem pengurangan bunyi yang canggih dan cara pemprosesan yang lain, DSLRs telah berjaya secara mendadak mengurangkan bunyi pada ISO yang lebih tinggi, (ini bergantung kepada kamera yang anda miliki).
9. Progressive vs. Interlaced
Sistem Interlace telah diperkenalkan sejak tahun 1930an untuk digunakan pada monitor CRT. Pada peringkat awal, bandwith video adalah lebih terhad daripada hari ini, dan peningkatan dari pembangunan, jurutera kamera telah menemui satu cara untuk membahagikan bingkai kepada dua imej dan memaparkannya menggunakan seli bidang. Sebagai contoh tayar kereta di dalam gambar, interlacing boleh menyebabkan artifak gerakan (serta pelbagai masalah lain).
Imbasan progresif pula adalah satu kaedah yang boleh menarik dan memaparkan baris imej dalam turutan seperti kualiti pada filem. Berbanding imej berjalin (interlaced) imej progresif mempunyai resolusi vertical yang lebih tinggi, insiden artifak yang lebih rendah dan skala ruang dan waktu yang lebih baik.
10. Shutter Speed
Kelajuan shutter merujuk kepada panjang masa imej terdedah. Bagi SLRs filem, ini akan diukur oleh jumlah masa shutter mekanikal kamera terbuka, tetapi untuk video rakaman pada DSLRs, ini adalah simulasi elektronik. Kelajuan shutter menjejaskan kualiti imej. Kelajuan shutter yang lebih rendah menghasilkan imej yang lebih cerah dan licin (sehingga dan termasuk air dan helah cahaya kabur), manakala kelajuan shutter yang lebih tinggi menyebabkan lebih gelap dan lebih imej stroboscopic.
Kamera filem Motion-Picture biasanya menembak dengan shutter yang kedudukannya 180-darjah, yang bermaksud bahawa shutter terbuka 50% masa (180 daripada 360 darjah). Ini bermakna jumlah masa shutter anda terbuka adalah separuh daripada kadar bingkai rakaman; dengan itu, pada 24 bingkai sesaat, oleh itu jika pengatup 180-darjah pada DSLR sila pilih kelajuan shutter 1 / 48. Tetapi bacaan tersebut tidak ada pada kamera DSLR, dan yang terhampir adalah bacaan shutter 1/50 atau 1/60. Setting ini akan memberikan kualiti rakaman kita seperti video. Tetapi setting ini masih boleh diubah mengikut keperluan. Kelajuan shutter yang lebih tinggi mewujudkan imej "jerkier" (berbintik/kasar), seperti yang boleh kita lihat dalam filem gladiator dan Saving Private Ryan. Sebaliknya, kelajuan shutter yang lebih rendah mewujudkan kualiti imej yang "licin" yang disebabkan oleh peningkatan gerakan kabur.
Sebenarnya tiada undang-undang tetap untuk memilih shutter speed anda, tetapi yang terbaik adalah kiraan separuh dari Frame-Rate semasa anda.
Lihat contoh gambar di atas. Lebih rendah shutter, maka hasil imej yang akan jadi lebih licin. Harus diingat, jika anda mahu mendapatkan kualiti rakaman yang baik pada shutter yang rendah, gunakanlah tripod.
Okey, sampai di sini dahulu perbincangan kita. Saya akan tambahkan lagi tips-tips lain di minggu-minggu mendatang untuk pembelajaran kita bersama.
